Odpowiedni moment?

Siedzę w parku, jest piękna, słoneczna pogoda i mnóstwo młodych kobiet spacerujących z wózkami. Niedaleko mnie, jedna wzięła maleństwo na ręce. Maluszek ledwo samodzielnie trzyma główkę, a jednak rozgląda się, ciekawy świata, uśmiecha się, wymachuje rączkami…

Zastanawiam się, kiedy ja będę mamą. Wcześniej R. mówił, że chce być tatusiem, ale jeszcze nie teraz, bo moje studia, praca, bo mamy ciasne mieszkanie ( typowa kawalerka), bo musimy jeszcze kilka lat spłacać długi jego brata…

Ostatnio bardzo dużo o tym rozmawiamy. Wydaje nam się, że jeśli będziemy myśleć tak jak do tej pory, to nigdy może nie nastąpić ten „ odpowiedni ” moment. Wstępnie zaplanowaliśmy, że pod koniec czerwca będziemy starać się o maleństwo. Teraz gdy już mniej więcej wiem, kiedy to będzie, boję się czy podołam nowym obowiązkom. Ale obawy to chyba coś naturalnego. I zastanawiam się, czy jednak to nie jest za wcześnie: mam 25 lat, nie skończyłam jeszcze studiów i prawdę pisząc, nie wiem kiedy to nastąpi, ale przecież chcę tego i R. również.