?

Przyjechali do nas w odwiedziny teściowie. Nie pamiętam, kiedy ostatnio byli u Filipka z własnej inicjatywy. Chyba latem...
Nie da się opisać, jak Filipek ryczał na widok babci i dziadka! Płakał chyba z 10 minut a ja nie mogłam go uspokoić! Po jakimś czasie, gdy przestał płakać, postawiłam go na dywan i wtedy podeszła do niego teściowa a on znowu wybuchnął płaczem. Tuliłam go i tuliłam a on nie przestawał płakać, aż musiałam wyjść z nim z pokoju do kuchni, żeby ich nie widział. Dopiero tam się uspokoił. A teściowa udawała głupią. Sugerowała, że on może tak płacze, bo jest śpiący, albo CHYBA, dlatego, że dawno ich nie widział. A za chwilę zaproponowała mi, że jak chcę to, żebym poszła sobie do sklepu a ona z nim zostanie. I ona jest mądra?! Mam zostawić dziecko z obcą dla niego osobą! Filipek, zapłakałby się! Nieźle strachu by się z nią najadł! A poza tym, ona miałaby okazję, żeby pooglądać mi kąty.
I teraz ujawnia się, ile warta jest ich filozofia życiowa i głupie tłumaczenia, że nie odwiedzają go JESZCZE, bo on jest mały, bo nic nie rozumie, bo nie mówi! Naprawdę tak jest? Nic on nie rozumie? 
Pewnie martwię się na zapas, bo na pewno dopiero za miesiąc, albo za dwa, teściowie będą chcieli spotkać się z Filipkiem, ale już teraz zastanawiam się, co mam robić?
Nie wiem, czy narażać Filipka na takie nerwy i stresy i pozwalać "spotykać się" z dziadkami, czy odczekać jakiś czas??? Dziadkowie "szybko" sobie o nim przypomnieli, po roku, a teraz on ma z tego powodu denerwować się i bać się? Jeśli boi się czegoś, jakiegoś hałasu, czy jakiejś rzeczy to izoluje go od tego. Nie pozwalam mu się bać. A w tej sytuacji, co powinnam zrobić? Może ktoś, coś doradzi?
Dopisek:
Dodam, że Filipek reaguje tak tylko w stosunku do teściów. Innych, obcych ludzi, nie boi się. Na początku jest trochę onieśmielony, ale potem poda rączkę, uśmiechnie się, zrobi pa pa. Myślę, że on wyczuwa, kto naprawdę lubi dzieci a kto robi to na przymus, bo tak wypada. Spotkania z teściami są sztuczne, nienaturalne, atmosfera napięta, bo teściowie pomimo, że mają troje wnucząt, wcale nie mają pojęcia, jak zająć się dzieckiem. Wnuki wcale ich nie interesują.
Filipek nie widział mojego taty pół roku, bo tata był za granicą. Jednak, po paru minutach, poszedł do niego na ręce. Wyczuł, że dziadek szczerze ucieszył się na jego widok i bardzo się za nim stęsknił.  
Rok, dwa tygodnie i 2 dni